Ιστορία

Καλαθοσφαίριση


Δραστηριότητα


Η καλαθοσφαίριση (αγγλικά basketball, προφέρεται μπάσκετμπολ) ή πιο συχνά μπάσκετ, είναι ένα ομαδικό άθλημα. Εμπνευστής και δημιουργός του ήταν ο Καναδός, καθηγητής φυσικής αγωγής στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, Τζέιμς Νάισμιθ. Ημερομηνία δημιουργίας - γέννησης του αθλήματος έχει καταγραφεί η 15/29 Δεκεμβρίου 1891.
Ιστορία


Δημιουργία





Το πρώτο γήπεδο καλαθοσφαιρίσεως:


Κολέγιο Σπρίνγκφιλντ

Στις αρχές Δεκεμβρίου του 1891, ο Καναδός Δρ. Τζέιμς Νάισμιθ, καθηγητής φυσικής αγωγής στο Εκπαιδευτήριο της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων (YMCA) (σημερινό Κολέγιο Σπρίνγκφιλντ) στο Σπρίνγκφιλντ, Μασαχουσέτη, Η.Π.Α.), προσπαθούσε να κρατήσει την τάξη με την οποία έκανε μάθημα δραστήρια μια βροχερή μέρα. Αναζητούσε ένα δυναμικό παιχνίδι εσωτερικού χώρου για να κρατήσει τους μαθητές απασχολημένους και στα κατάλληλα επίπεδα φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια του μακρύ χειμώνα της Νέας Αγγλίας. Αφού απέρριψε άλλες ιδέες είτε ως υπερβολικά τραχιές ή ακατάλληλες για κλειστά γυμναστήρια, έγραψε τους βασικούς κανόνες και κάρφωσε ένα καλάθι ροδακίνων σε ύψος 3,55 μέτρων. Σε αντίθεση με τα σύγχρονα δίχτυα καλαθοσφαίρισης, αυτό το καλάθι ροδακίνων διατηρούσε τον πάτο του, και οι μπάλες έπρεπε να ανακτηθούν με το χέρι μετά από κάθε «καλάθι» ή πόντο που σημειωνόταν. Αυτό αποδείχθηκε αναποτελεσματικό. Έτσι το κάτω μέρος του καλαθιού απομακρύνθηκε, πράγμα που επέτρεπε την ώθηση της μπάλας με ένα μεγάλο πείρο κάθε φορά.

Η καλαθοσφαίριση την πρώτη φορά παίχτηκε με μια μπάλα ποδοσφαίρου. Οι πρώτες μπάλες που δημιουργήθηκαν ειδικά για την καλαθοσφαίριση ήταν καφέ, και ήταν μόνο στα τέλη του 1950 που ο Τόνυ Χάινκλ, ψάχνοντας για μια μπάλα που θα είναι πιο ευδιάκριτη για τους παίκτες και τους θεατές, εισήγαγε την πορτοκαλί μπάλα που χρησιμοποιείται σήμερα, Η ντρίμπλα δεν υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι, εκτός από την «σκαστή πάσα» για τους συμπαίκτες. Η πάσα ήταν το κύριο μέσο μετακίνησης της μπάλας. Η ντρίμπλα τελικά εισήχθη, αλλά περιοριζόταν από το ασύμμετρο σχήμα της πρώτης μπάλας. Η ντρίμπλα έγινε σημαντικό μέρος του παιχνιδιού περίπου τη δεκαετία του 1950, καθώς βελτιώθηκε το σχήμα της μπάλας.
Κανόνες

Παίζεται με δύο ομάδες των πεντε ατόμων σε ένα (συνήθως κλειστό, που στο έδαφός του έχει παρκέ) γήπεδο με δύο αντικριστά καλάθια. Οι παίκτες επιτρέπεται να ακουμπήσουν την μπάλα μόνο με τα χέρια (ωστόσο δε συνιστά παράβαση εάν αυτή ακουμπήσει και οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος, εκτός από τα πόδια). Σκοπός των ομάδων είναι να βάλουν με [σουτ] την μπάλα μέσα από το καλάθι όσο το δυνατόν περισσότερες φορές στα 40 λεπτά του αγώνα (τέσσερα δεκάλεπτα). Η ομάδα που θα πετύχει περισσότερους πόντους είναι η νικήτρια. Εάν ο αγώνας λήξει ισόπαλος, οι ομάδες συνεχίζουν σε πεντάλεπτη παράταση κ.ο.κ. Κάθε ομάδα έχει 5 παίκτες ανά πάσα στιγμή μέσα στο γήπεδο, ενώ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλους 4 παίκτες (που βρίσκονται στον πάγκο), πραγματοποιώντας αλλαγές. Ανάλογα με το ποια ομάδα κατέχει την μπάλα, οι παίκτες παίζουν αμυντικά ή επιθετικά. Ο συνολικός χρόνος της επίθεσης μιας ομάδας είναι 24 δευτερόλεπτα, ενώ για να περάσει μια ομάδα την μπάλα από το μισό γήπεδο έχει μόνο 8 δευτερόλεπτα. Δεν επιτρέπεται να τρέχει κάποιος κρατώντας την μπάλα (βήματα): πρέπει ή να κάνει συγχρόνως ντρίμπλα ή να σταματήσει και να δώσει πάσα. Αλλιώς η μπάλα πηγαίνει στην αντίπαλη ομάδα.

Κάθε αγώνας διαρκεί 4 περιόδους ίσης διάρκειας. Ανάμεσα στην 1η και τη 2η, καθώς και ανάμεσα στην 3η και την 4η, μεσολαβεί διάλειμμα 2 λεπτών. Ανάμεσα στην 2η και την 3η, υπάρχει διάλειμμα 15 λεπτών, το λεγόμενο ημίχρονο. Κάθε προπονητής έχει το δικαίωμα να καλέσει τους παίκτες του στον πάγκο για να τους δώσει οδηγίες, τέσσερις φορές στον αγώνα. Αυτό λέγεται time-out και κατά τη διάρκειά του ο αγώνας διακόπτεται για 1 λεπτό, ενώ οι παίκτες συγκεντρώνονται στους πάγκους.

Στο παρκέ υπάρχει η γραμμή του τριπόντου (στα 6,75 μέτρα στην Ευρώπη για διοργανώσεις υπό την αιγίδα της FIBA, 7.25 στο NBA), που ορίζει την αξία κάθε σουτ. Οι αθλητές μπορούν να σκοράρουν για 2 πόντους (μέσα από τη γραμμή) ή για 3 (έξω από αυτήν, εφόσον δεν την πατούν). Για 1 πόντο μετράει η βολή, την οποία σουτάρουν οι παίκτες, κατόπιν υποδείξεως των διαιτητών (ενώ ο χρόνος έχει διακοπεί) μετά από φάουλ ή τεχνική ποινή (βλ. παρακάτω).
Παραβάσεις

Υπεύθυνοι για την επίβλεψη τυχόν παραβάσεων των κανόνων είναι οι 3 επιτηρητές. Βασικότερες παραβάσεις στο μπάσκετ είναι: το φάουλ, που είναι η βίαιη παρενόχληση ενός παίκτη από κάποιον αντίπαλό του, με τρόπο που ξεφεύγει από τα αθλητικά πλαίσια. Ο αμυνόμενος μπορεί να παρεμποδίσει τον επιτιθέμενο χρησιμοποιώντας μόνο τον κορμό του. Ο αθλητής που κάνει 5 φάουλ σε έναν αγώνα, αποβάλλεται και δεν μπορεί να επανέλθει στο γήπεδο (στα 6 φάουλ είναι η αποβολή στο NBA). Τα βήματα συμβαίνουν όταν ένας παίκτης κάνει περισσότερα από 2 βήματα κρατώντας την μπάλα, χωρίς να κάνει ντρίμπλα ή όταν κουνήσει τα πόδια του αφού έχει σταματήσει, κρατώντας την μπάλα με τα δύο χέρια. Σε περίπτωση άσχημης (υβριστικής, βίαιης κλπ.) συμπεριφοράς αθλητή ή προπονητή, ο διαιτητής έχει δικαίωμα να τον τιμωρήσει με τεχνική ποινή, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις υπάρχει η τιμωρία ντισκαλιφιέ (γαλλική disqualifié), που ισοδυναμεί με αποβολή του παίκτη από το πρωτάθλημα. Στο επιθετικό φάουλ όταν ο επιθετικός είναι ακίνητος και ο αμυντικός τον απωθήσει, είναι παράβαση. Το αν παίζει με πλάτη ή με πρόσωπο στο καλάθι δεν έχει σημασία, το φάουλ ισχύει και για τις δύο περιπτώσεις. Σε περίπτωση που ο αμυντικός αρνηθεί το φάουλ τιμωρείται με τεχνική ποινή από τον διαιτητή. Σε περίπτωση που ένας παίκτης σταματήσει την ντρίμπλα, τότε δεν μπορεί να ξεκινήσει να τριπλάρει ξανά γιατί έτσι θα κάνει τριπλή τρίπλα, που ισοδυναμεί με βήματα. Επίσης ο ένας από τους 3 επιτηρητές είναι υποχρεωμένος να δηλώσει στην γραμματεία που επιβλέπει τον αγώνα τις παραβάσεις που κάνει κάθε παίκτης έτσι ώστε να τηρείται το φύλλο αγώνων.
Τεχνικές και πρακτικές


Θέσεις στην καλαθοσφαίριση






Οι θέσεις στην καλαθοσφαίριση είναι οι εξής:
Πλέι μέικερ Point guard
Σούτινγκ γκαρντ (Shooting guard)
Σμολ φόργουορντ (Small forward)
Πάουερ φόργουορντ (Power forward)
Σέντερ (Center)

1-Πλέι μέικερ (play maker)(ΑΣΣΟΣ)

Πλέι μέικερ (play maker) ονομάζεται ο αθλητής που αγωνίζεται σε μια από τις 5 παραδοσιακές θέσεις στην ομάδα μπάσκετ. Στη σύγχρονη ορολογία αναφέρεται και ως πόιντ γκαρντ.

Στόχος του πλέι μέικερ είναι η σωστή οργάνωση του παιχνιδιού με αποτέλεσμα τη σωστή τροφοδότηση των συμπαικτών, τη επιλογή του συστήματος του παιχνιδιού και το στήσιμο της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό απαιτεί καλή γνώση του αθλήματος γι αυτό πολλοί αποκαλούν τους μεγάλους πλέι μέικερ προπονητές εντός γηπέδου.

Ο άψογος χειρισμός της μπάλας αλλά και η επιδέξια ντρίπλα είναι βασικά στοιχεία που πρέπει να διαθέτει ένας πλέι μέικερ. Το καλό σούτ είναι ένα πλεονέκτημα για τον πλέι μέικερ όταν δεν μπορεί να έχει κάποια καλύτερη λύση. Ο πλέι μέικερ που μπορεί να αγωνιστεί και ως σούτινγκ γκάρντ,λέγεται απλώς γκαρντ.

Συνήθως ο πλέι μέικερ είναι ο πιο κοντός αθλητής της ομάδας και έχει ύψος 1,80 με 1,95 μέτρα και είναι γρήγορος.

Πλέι μέικερ που άφησαν εποχή στο παγκόσμιο μπάσκετ είναι ο Μάτζικ Τζόνσον, ο Τζον Στόκτον, στην Ευρώπη ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς και στην Ελλάδα ο Παναγιώτης Γιαννάκης.

2-Σούτινγκ γκαρντ (shooting guard) (ΔΥΑΡΙ)

Σούτινγκ γκαρντ (shooting guard) ονομάζεται ο αθλητής που αγωνίζεται σε μια από τις 5 παραδοσιακές θέσεις στην ομάδα μπάσκετ.
Στόχος του σούτινγκ γκαρντ, κατά κανόνα, είναι η μεγαλύτερη συγκομιδή πόντων, με αποτέλεσμα να αποτελεί το βασικό επιθετικό εργαλείο της ομάδας. Πολλοί προπονητές αναθέτουν στο σούτινγκ γκαρντ να κυκλοφορεί και τη μπάλα (σε αυτή την περίπτωση ονομάζεται και ολ αράουντ γκαρντ). Στην περίπτωση που ο σούτινγκ γκαρντ μπορεί να αγωνιστεί και στη θέση του σμόλ φόργουορντ ονομάζεται σουίνγκμαν. Ως γκαρντ αναφέρεται ο παίκτης που μπορεί να αγωνιστεί τόσο ως πλέι μέϊκερ όσο και ως σούτινγκ γκαρντ.
Τα στοιχεία που κάνουν ένα σούτινγκ γκαρντ να ξεχωρίζει είναι το αξιόλογο, αλλά και γρήγορο σουτ, ειδικά χωρίς ντρίμπλα. Η καλή ντρίπλα με στόχο τη διείσδυση, που μπορεί να οδηγήσει σε λεϊ απ ή κάρφωμα.
Ένας σούτινγκ γκαρντ συνήθως έχει ύψος 1,85 με 2,00 μέτρα, είναι λεπτός, γρήγορος και αλτικός.
Σούτιγκ γκαρντ που άφησαν εποχή στο παγκόσμιο μπάσκετ είναι ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Κόμπι Μπράιαντ, ο Κλάιντ Ντρέξλερ, στην Ευρώπη ο Ντράζεν Πέτροβιτς και στην Ελλάδα ο αξεπέραστος Νίκος Γκάλης.

3-Σμολ φόργουορντ (ΤΡΙΑΡΙ).....

 
Σμολ φόργουορντ (small forward) ονομάζεται ο αθλητής που αγωνίζεται σε μια από τις 5 παραδοσιακές θέσεις στην ομάδα μπάσκετ.
Σκοπός του σμολ φόργουορντ είναι να σκοράρει αλλά και να δίνει βοήθειες στα ριμπάουντ και στην άμυνα. Σε περίπτωση που ο σμολ φόργουορντμπορεί να αγωνιστεί και ως πάουερ φόργουορντ, τότε αναφέρεται ωςφόργουορντ.
Ενας σμολ φόργουορντ συνήθως έχει ανάστημα από 2,00 έως 2,05 μέτρα και διαθέτει δυνατό σώμα αλλά και σχετικά ευέλικτο.
Σμολ φόργουορντ που άφησαν εποχή στο παγκόσμιο μπάσκετ είναι ο Λάρι Μπερντ, ο Ντομινίκ Ουίλκινς, ο Σκότι Πίπεν στην Ευρώπη ο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς και στην Ελλάδα ο Φάνης Χριστοδούλου.

4-Πάουερ φόργουορντ (power forward)(ΤΕΣΣΑΡΙ)
Πάουερ φόργουορντ (power forward) ονομάζεται ο αθλητής που αγωνίζεται σε μια από τις 5 παραδοσιακές θέσεις στην ομάδα μπάσκετ.

Στόχος του πάουερ φόργουορντ είναι το σκοράρισμα κοντά στο καλάθι και για να γίνει αυτό πρέπει να γνωρίζει αλλά και να καταφέρνει να παίρνει σωστές θέσεις αλλά και να έχει δύναμη να αγωνιστεί με πλάτη στο καλάθι καθώς και να μπορεί να σουτάρει από μέση απόσταση. Το ριμπάουντ είναι εξίσου σημαντικό για ένα πάουερ φόργουορντ.

Τα στοιχεία που κάνουν ένα πάουερ φόργουορντ να ξεχωρίζει είναι η αλτικότητα ειδικά όταν συνδυάζεται με τη δύναμη που μπορεί να δώσει ικανότητα για ριμπάουντ αλλά και για ένα κάρφωμα. Η δύναμη είναι απαραίτητο στοιχεί για τον πάουερ φόργουορντ καθώς είναι αναγκασμένος να διεκδικεί συνεχώς τη μπάλα. Ως φόργουοντ ονομάζεται ο αθλητής του μπάσκετ που μπορεί να αγωνιστεί τόσο στη θέση του σμόλ φόργουορντ,όσο και σε αυτή του πάουερ φόργουορντ.

Συνήθως ένας πάουερ φόργουορντ έχει ύψος από 2,03 έως 2,08 μέτρα.

Πάουερ φόργουορντ που άφησαν εποχή στο παγκόσμιο μπάσκετ είναι ο Καρλ Μαλόουν,ο Ντένις Ρόντμαν,ο Τσάρλς Μπάρκλεϊ,στην Ευρώπη ο Ντιρκ Νοβίτσκι και στην Ελλάδα ο Αντώνης Φώτσης.


5-Σέντερ (center) ή Πίβοτ (ΠΕΝΤΑΡΙ)

Σέντερ (center) ή Πίβοτ ονομάζεται ο αθλητής που αγωνίζεται σε μια από τις 5 παραδοσιακές θέσεις στην ομάδα μπάσκετ.

Στόχος του σέντερ είναι η σωστή αμυντική λειτουργία της ομάδας κοντά στο καλάθι, το σίγουρο ριμπάουντ και το εύκολο καλάθι που μπορεί να σημειωθεί μετά από ριμπάουντ ή από μια σωστή ψηλή πάσα (άλεϊ ουπ).

Τα στοιχεία που κάνουν ένα σέντερ να ξεχωρίζει είναι η δύναμη, ο όγκος, το ύψος και η αλτικότητα. Η ταχύτητα είναι ένα επιπλέον χρήσιμο στοιχείο για τους αιφνιδιασμούς, αλλά και τις επιστροφές στην άμυνα.

Ο σέντερ είναι ο πιο ψηλός αθλητής της ομάδας και το ύψος του είναι πάνω από 2,08 μέτρα. Το βάρος και ο όγκος του επηρεάζουν το στυλ του παιχνιδιού του, αλλά και τη λειτουργία της ομάδας.

Σέντερ που άφησαν εποχή στο παγκόσμιο μπάσκετ είναι ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, ο Σακίλ Ο Νιλ, ο Χακίμ Ολάζουον, στην Ευρώπη ο Ντίνο Ράτζα και ο Στόγιαν Βράνκοβιτς και στην Ελλάδα ο Παναγιώτης Φασούλας.

Center. Η θεση στο παιχνιδι,που συνηθως εχει ο ψηλοτερος παικτης της ομαδας.Ο CENTER παιζει κυριως κοντα στο καλαθι οπου μπορει να αλλοιωνει ή να κοβει τα σουτ,να παιρνει ρημπαουντ,να κανει κοντινες επιθετικες προσπαθειες ωστε να εχει καλες πιθανοτητες για να σκοραρει.Λεγεται αλλιως και ΠΙΒΟΤ ή 5αρι.

Το μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Το 1904, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σεντ Λούις, το μπάσκετ παρουσιάστηκε ως σπορ επίδειξης και 32 χρόνια αργότερα, στην Ολυμπιάδα του Βερολίνου το 1936, εντάχθηκε επίσημα στο πρόγραμμα ως ολυμπιακό άθλημα. Το 1992 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης επιτράπηκε για πρώτη φορά η συμμετοχή επαγγελματιών μπασκετμπολιστών.
Η καλαθοσφαίριση στις 5 ηπείρους
Αμερική

Στις ΗΠΑ το NBA είναι το πιο γνωστό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης. Σε αυτή τη διοργάνωση, μετέχουν οι καλύτεροι παίκτες σε όλο τον κόσμο, καθώς και πολλοί γνωστοί Ευρωπαίοι (και όχι μόνο) παίκτες, όπως οι Ντιρκ Νοβίτσκι, Τόνι Πάρκερ, Πάου Γκασόλ κ.ά. Παλαιότερα συμμετείχαν και άλλοι γνωστοί Ευρωπαίοι παίκτες, όπως ο Ντράζεν Πέτροβιτς, γνωστός με το ψευδώνυμο «Μότσαρτ», ο Τόνι Κούκοτς, ο Άρβιντας Σαμπόνις, o Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς και άλλοι. Τώρα ξεχωρίζουν οι Κόμπι Μπράιαντ και ΛεΜπρόν Τζέιμς ενώ παλιότερα μεγάλα ονόματα αμερικάνων που συμμετείχαν ήταν μεταξύ άλλων ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Λάρι Μπέρντ και ο Μάτζικ Τσόνσον. Η Dream Team δηλαδή η εθνική ομάδα των Η.Π.Α. έχει κατακτήσει 4 χρυσά μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και άλλες πολλές διακρίσεις. Μάλιστα, στο NBA αγωνίζονται και οι Ελληνοαμερικανοί Κώστας Κουφός και Νικ Καλάθης για τους Memphis Grizzlies και ο Έλληνας με καταγωγή από τη Νιγηρία Γιάννης Αντετοκούνμπο για τους Milwaukee Bucks .
Καναδάς

Ο Καναδάς δεν έχει εγχώριο επίσημο πρωτάθλημα αλλά είναι παραδοσιακή δύναμη του αθλήματος σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Μεταξύ των πλέον γνωστών Καναδών καλαθοσφαιριστών είναι ο Στιβ Νας, ο Ρικ Φοξ, ο Σάμιουελ Ντάλεμπερτ και ο Τοντ ΜακΚάλοου.
Κεντρική και Λατινική Αμερική

Από την υπόλοιπη Αμερική, πέραν της Βόρειας, ελάχιστες χώρες έχουν να επιδείξουν σημαντική ιστορία και διακρίσεις στην καλαθοσφαίριση. Οι πιο σημαντικές δυνάμεις της ηπείρου είναι: 1) η Αργεντινή, που στέφθηκε χρυσή ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και τον 21ο αιώνα έχει μια από τις πιο ταλαντούχες γενιές καλαθοσφαιριστών στην ιστορία της ηπείρου, και 2) η Βραζιλία, που έχει κάποιες καλές διακρίσεις και είναι κυρίως γνωστή για έναν από τους καλύτερους σκόρερ που έβγαλε ποτέ το παγκόσμιο μπάσκετ, τον Όσκαρ Σμιντ. Από τις καλύτερες εθνικές ομάδες έχει και το Πουέρτο Ρίκο. Καλύτερος καλαθοσφαιριστής από τη Λατινική Αμερική τα τελευταία χρόνια θεωρείται ο Αργεντίνος Μανού Τζινόμπιλι.
Ασία

Η Ασία θεωρείται η ήπειρος με τις πιο αδύναμες εθνικές ομάδες στην καλαθοσφαίριση. Τις πιο καλές εθνικές ομάδες έχουν η Κίνα, το Ιράν, η Ιαπωνία, το Πακιστάν, η Ινδονησία, ο Λίβανος, οι Φιλιππίνες, η Μαλαισία και η Ινδία. Σημαντικά εθνικά πρωταθλήματα είναι της Κίνας και των Φιλιππίνων. Καλύτερος Ασιάτης καλαθοσφαιριστής τα τελευταία χρόνια θεωρείται ο Κινέζος Τζιανλίαν Γι.
Αφρική

Οι εθνικές ομάδες της Αφρικής είναι δυνατές και έχουν σημαντικές διακρίσεις, ενώ και τα πρωταθλήματά τους είναι υψηλού επιπέδου. Την πιο καλή εθνική ομάδα εδώ και αρκετά χρόνια έχει η Αγκόλα, ενώ οι αμέσως καλύτερες είναι η Νιγηρία, η Αιθιοπία, η Μαδαγασκάρη, η Σενεγάλη και η Ακτή Ελεφαντοστού.
Ευρώπη

Η καλαθοσφαίριση στην Ευρώπη έχει τεράστια ιστορία και πλήθος σπουδαίων αθλητών έχουν περάσει από τα ευρωπαϊκά γήπεδα. Καλύτεροι Ευρωπαίοι καλαθοσφαιριστες τα τελευταία χρόνια θεωρούνται ο Ντιρκ Νοβίτσκι (Γερμανια), ο Πάου Γκασόλ (Ισπανία), ο Τόνι Πάρκερ (Γαλλία), ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο (Ισπανία), ο Αντρέι Κιριλένκο (Ρωσσια),ο Θοδωρής Παπαλουκάς (Ελλάδα), ο Δημήτρης Διαμαντίδης (Ελλάδα)και ο Βασίλης Σπανούλης (Ελλαδα). Αυτή τη στιγμή στην ήπειρο λαμβάνουν χώρα οι εξής διεθνείς διασυλλογικές διοργανώσεις: Ευρωλίγκα, EuroCup και EuroChallenge, ενώ τα καλύτερα εγχώρια πρωταθλήματα είναι της Ισπανίας,της Ελλάδας και της Ιταλίας. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι αρκετά ανταγωνιστικό τα τελευταία χρόνια. Επίσης, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006 η Ελλάδα και η Ισπανία ήρθαν αντιμέτωπες στον τελικό. Μεγάλες ομάδες της Ευρώπης είναι ο Παναθηναϊκός,η ΤΣΣΚΑ Μόσχας,ο Ολυμπιακός,η Μακάμπι Τελ Αβίβ,η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης.
Ελλάδα

Καλύτερος παίχτης στην Ελλάδα έχει ανακηρυχθεί ο Νίκος Γκάλης, και συγκεκριμένα τον έχουν κατάταξει πρώτο στους 100 καλύτερος παίκτες στην Ελλάδα με βάση την Εθνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης. Το 2007 τιμήθηκε με το μετάλλιο τιμής στην Ευρωλίγκα και έγινε μέλος του ευρωπαϊκού Hall of Fame της FIBA κατά την πρώτη επιλογή του θεσμού. Το 2013 έγινε υποψήφιος για να ενταχθεί στο Hall of Fame του NBA στο οποίο όμως δεν εντάxθηκε.
Ωκεανία

Δύο είναι οι σημαντικές εθνικές ομάδες της Ωκεανίας: 1) η Αυστραλία και 2) η Νέα Ζηλανδία. Αυτές οι ομάδες είναι παρούσες στις περισσότερες μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων