Ο Νίκος Γκάλης ήταν και είναι πάντα ο πρώτος. Ο κορυφαίος. Δεν θα
μπορούσε ποτέ να χάσει και αυτήν την πρωτιά, να γίνει δηλαδή ο μοναδικός
Έλληνας που εντάχθηκε στο Naismith Hall Of Fame του μπάσκετ! Ναι, είναι
αλήθεια. Ο Νίκος Γκάλης ανήκει πλέον στο πάνθεον του παγκόσμιου
μπάσκετ…
Ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας και ίσως ο σπουδαιότερος Έλληνας αθλητής εισήχθη τα ξημερώματα στο κλαμπ εκείνων που σημάδεψαν το παγκόσμιο μπάσκετ με τα επιτεύγματα του. Είναι μία μοναδική στιγμή, ένα συναίσθημα που πραγματικά σε γεμίζει χαρά, περηφάνια και τιμή. Κατάφερε κάτι που μόλις άλλοι επτά Ευρωπαίοι έχουν πετύχει ως τώρα.
Φορώντας ένα λευκό σακάκι με παπιγιόν, ο αρχοντικός Νίκος Γκάλης συγκλόνισε με την ομιλία του , δίπλα στον Μπομπ ΜακΆντου, τον οποίο επέλεξε για να τον συνοδεύσει όπως συνηθίζεται στην τελετή.
Διαβάστε τι είπε και δείτε το βίντεο:
«Θα ήθελα να πω ότι αποτελεί μεγάλη μου τιμή να γίνομαι μέλος του Hall of Fame. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα κι εδώ δίπλα μου διάλεξα τον Μπομπ ΜακΑντού, όχι μόνο επειδή είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα μου αλλά και επειδή με ξέρει καλά. Μας συνδέουν σπουδαίες μονομαχίες με τον Μπομπ από την εποχή της Τρέισερ Μιλάνο. Ευχαριστώ τους φίλους μου που με ακολούθησαν εδώ, είναι σαν αδέρφια για μένα. Παλιοί συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ. Τότε, στο Σίτον Χολ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανα εδώ. Το όνειρό μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ, επιλέχθηκα από τους Σέλτικς μαζί με τον τρομερό Λάρι Μπερντ. Είχα προτάσεις από αρκετές ομάδες από την Ελλάδα. Μέχρι τότε δεν την είχα επισκεφτεί, δεν ήξερα ότι υπήρχε μπάσκετ στην Ελλάδα. Ο Ρεντ Άουερμπαχ ήθελε να μείνω, αλλά πήρα μια απόφαση για την οποία δεν θα μετανιώσω ποτέ στη ζωή μου. Πήγα στην Ελλάδα και ερωτεύτηκε τον κόσμο και τη χώρα. Όταν το 1987 η Ελλάδα κατέκτησε το ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με αντίπαλο τη Σοβιετική Ένωση όλο το έθνος βγήκε στους δρόμους, το μπάσκετ έγινε εθνικό άθλημα και η Ελλάδα είναι από τις κορυφαίες ομάδες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Από εκείνη την ημέρα σε κάθε αυλή σπιτιού, σε κάθε αυλή σχολείου τοποθετήθηκε μια μπασκέτα. Έπαιξα ότε με μερικούς από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο.
Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό που ζω σήμερα. Το θέμα δεν είναι η κατάκτηση τίτλων αλλά και άλλο πιο σημαντικό που θα σας αποκαλύψω σήμερα. Μια μέρα περπατούσα στη γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη και με σταμάτησε μία κυρία. Νόμιζα ότι ήθελε μια αναμνηστική φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο. Με φώναξε, με αγκάλιασε «Νίκο, Νίκο», έτσι με φωνάζουν. Μου είπε «θέλω να σ’ ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου γιατί έσωσες τον γιο μου, του έκανες το μεγαλύτερο δώρο».
Μετά μου εξήγησε ότι ο γιος του ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά αλλά το ξεπέρασε, βρήκε το νόημα της ζωής κι έγινε αθλητής μπάσκετ. Αυτή νομίζω είναι η μεγαλύτερη συνεισφορά μου στην κοινωνία. Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητές μου και τους συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ, την Εθνική μου ομάδα, το σύλλογό μου τον Άρη Θεσσαλονίκης που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καριέρα μου, φυσικά το Naismith Hall Of Fame τη γυναίκα μου και την κόρη μου Στέλλα», ήταν τα λόγια του μεγάλου Γκάλη που καταχειροκροτήθηκε από το κοινό.
Ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας και ίσως ο σπουδαιότερος Έλληνας αθλητής εισήχθη τα ξημερώματα στο κλαμπ εκείνων που σημάδεψαν το παγκόσμιο μπάσκετ με τα επιτεύγματα του. Είναι μία μοναδική στιγμή, ένα συναίσθημα που πραγματικά σε γεμίζει χαρά, περηφάνια και τιμή. Κατάφερε κάτι που μόλις άλλοι επτά Ευρωπαίοι έχουν πετύχει ως τώρα.
Φορώντας ένα λευκό σακάκι με παπιγιόν, ο αρχοντικός Νίκος Γκάλης συγκλόνισε με την ομιλία του , δίπλα στον Μπομπ ΜακΆντου, τον οποίο επέλεξε για να τον συνοδεύσει όπως συνηθίζεται στην τελετή.
Διαβάστε τι είπε και δείτε το βίντεο:
«Θα ήθελα να πω ότι αποτελεί μεγάλη μου τιμή να γίνομαι μέλος του Hall of Fame. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα κι εδώ δίπλα μου διάλεξα τον Μπομπ ΜακΑντού, όχι μόνο επειδή είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα μου αλλά και επειδή με ξέρει καλά. Μας συνδέουν σπουδαίες μονομαχίες με τον Μπομπ από την εποχή της Τρέισερ Μιλάνο. Ευχαριστώ τους φίλους μου που με ακολούθησαν εδώ, είναι σαν αδέρφια για μένα. Παλιοί συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ. Τότε, στο Σίτον Χολ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανα εδώ. Το όνειρό μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ, επιλέχθηκα από τους Σέλτικς μαζί με τον τρομερό Λάρι Μπερντ. Είχα προτάσεις από αρκετές ομάδες από την Ελλάδα. Μέχρι τότε δεν την είχα επισκεφτεί, δεν ήξερα ότι υπήρχε μπάσκετ στην Ελλάδα. Ο Ρεντ Άουερμπαχ ήθελε να μείνω, αλλά πήρα μια απόφαση για την οποία δεν θα μετανιώσω ποτέ στη ζωή μου. Πήγα στην Ελλάδα και ερωτεύτηκε τον κόσμο και τη χώρα. Όταν το 1987 η Ελλάδα κατέκτησε το ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με αντίπαλο τη Σοβιετική Ένωση όλο το έθνος βγήκε στους δρόμους, το μπάσκετ έγινε εθνικό άθλημα και η Ελλάδα είναι από τις κορυφαίες ομάδες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Από εκείνη την ημέρα σε κάθε αυλή σπιτιού, σε κάθε αυλή σχολείου τοποθετήθηκε μια μπασκέτα. Έπαιξα ότε με μερικούς από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο.
Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό που ζω σήμερα. Το θέμα δεν είναι η κατάκτηση τίτλων αλλά και άλλο πιο σημαντικό που θα σας αποκαλύψω σήμερα. Μια μέρα περπατούσα στη γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη και με σταμάτησε μία κυρία. Νόμιζα ότι ήθελε μια αναμνηστική φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο. Με φώναξε, με αγκάλιασε «Νίκο, Νίκο», έτσι με φωνάζουν. Μου είπε «θέλω να σ’ ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου γιατί έσωσες τον γιο μου, του έκανες το μεγαλύτερο δώρο».
Μετά μου εξήγησε ότι ο γιος του ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά αλλά το ξεπέρασε, βρήκε το νόημα της ζωής κι έγινε αθλητής μπάσκετ. Αυτή νομίζω είναι η μεγαλύτερη συνεισφορά μου στην κοινωνία. Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητές μου και τους συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ, την Εθνική μου ομάδα, το σύλλογό μου τον Άρη Θεσσαλονίκης που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καριέρα μου, φυσικά το Naismith Hall Of Fame τη γυναίκα μου και την κόρη μου Στέλλα», ήταν τα λόγια του μεγάλου Γκάλη που καταχειροκροτήθηκε από το κοινό.