Τα λόγια των τίτλων τέλους (του προπονητή Διονύση Γκιουλέα)

Τα λόγια των τίτλων τέλους.

Ταλέντο και χάιδεμα αυτιών άραγε πάνε μαζί;
Θα πρέπει να καταλάβουν γονείς και αθλητές ότι οι προπονητές δεν ήμαστε σε μια ομάδα για να χαϊδεύουμε αυτιά.
Αυτό είναι το εύκολο... να πεις τα όμορφα λογάκια που θέλουν να ακούσουν γονείς και αθλητές.. το γνωστό παραμύθι του παικταρά.
Τα λόγια όμως .. θα είναι με αυριανούς τίτλους τέλους.
Τα λόγια αυτά είναι κούφια... ψεύτικα... σε οδηγούν σε λάθος μονοπάτια και στο τέλος βγαίνεις απ' τα όνειρα σου και χάνεσαι στην άβυσσο της ανυπαρξίας και της λήθης σου χωρίς επιστροφή.

ΆΠΟΨΗ μου..
πρέπει να λέγονται αλήθειες όσο κι αν πονάνε,
εκεί που πονάει ο αθλητής και ο γονέας,
για να εξελίξεις έναν αθλητή δε φτάνει μόνο η προπόνηση,
αυτό είναι το ελάχιστο.
Πρέπει να επηρεάσεις τον ψυχισμό του,να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης του,να τον κάνεις πιο σκληρό με τον εαυτό του ,
να πονέσει ... να εκνευριστεί μαζί σου ...
πολλές φορές μπορεί να σε μισήσει.. αλλά και τι έγινε εσύ σαν προπονητής
πέτυχες το στόχο σου... νίκησες... τον ενεργοποίησες,
του έβγαλες το 100%.. μαγκιά σου coach !
Εδώ ο τεράστιος Phil Jackson έλεγε ψέματα στον Kobe και τον Shaquille για να μη χωνεύονται μεταξύ τους και να δίνουν το
1000 % σε προπονήσεις κι αγώνες.
Πλάκα μου κάνετε .. θα κάνω οτιδήποτε για να πείσω τον αθλητή μου να μείνει παραπάνω στο γήπεδο.
'' Θέλεις να παίξεις ; Θέλεις σε ρωτάω ;
Σκάσε και κάνε extra προπόνηση αλλιώς τέλος παικταρά της πλάκας.
Δεν μπορείς να απαιτείς και να απέχεις διαρκώς.''

Έχω ξαναπεί δε με ενδιαφέρει αν θα κερδίσω ή θα χάσω..
Θέλω όμως να παίξω σωστά το παιχνίδι και για να γίνει αυτό πρέπει να κάνουν όλοι οι αθλητές μου μαζί προπόνηση... όλοι.
Ξεκαθαρίζω όμως κάτι,σαν προπονητές ποτέ δε πρέπει να κοιτάμε το τώρα,στόχος πρέπει να είναι η επόμενη μέρα.. το αύριο,
σαν να πρόκειται να μείνουμε πολλά χρόνια με τους ίδιους αθλητές στην ίδια ομάδα,να ψάχνουμε δηλαδή διαρκώς λύσεις εξέλιξης.

Προπονητική μαγκιά για μένα λοιπόν είναι να κρατήσω τον αθλητή μου στο γήπεδο και για όσους λένε ότι ο αθλητής έχει κι άλλα πράγματα να κάνει μέσα στην ημέρα του..
θα απαντήσω ότι άποψη μου είναι :
Για να παίξει ένα παιδί μπάσκετ.. γενικότερα για να εξελιχθεί σε κάποιο τομέα κάποιος,πρέπει να είναι ''ταμένος''
δηλαδή το μυαλό του εκεί,
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ.
Αν διασπάται η προσπάθεια και η προσοχή του τότε δε θα αργήσουν < οι τίτλοι τέλους >

'' ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ''ΕΓΩ'' ΛΕΓΕΤΕ ΤΟ ΕΡΓΟ..
ΘΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΑΡΑΓΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ; ''

Αγαπημένα μου παιδιά
'' Δεν θα σας σώσουν τα κείμενα,είναι προφανές.
Χρειαζόσαστε πρωτίστως παραδείγματα.
Ούτως ή άλλως η ήττα στη ζωή καραδοκεί και οι τύψεις επίσης,
καλή επιτυχία λοιπόν στις αποφάσεις σας ''

''Βasketball is life '' Διονύσης Γκιουλέας